dijous, d’abril 27, 2006

dimecres, d’abril 26, 2006

Doctor Honoris Causa

No sabia jo que quan te fan Doctor Honoris Causa et van a buscar fora de la sala d'actes com si fores una nuvia.

Hui, el senyor Nicolàs Sánchez-Albornoz y Aboín ha sigut investit doctor Honoris Causa per la Universitat Autònoma de Barcelona.


entrevista en l'hotel Enric Granados

amb cadires Pesadilla antes de Navidad

dimarts, d’abril 25, 2006

divendres, d’abril 14, 2006

dijous, d’abril 13, 2006

dimarts, d’abril 11, 2006

Querida abuela...tu Susie

"Podría empezar diciendo que no te soporto, pero prefiero explicar bien paso a paso la premisa que me lleva a la conclusión:


Recuerdo poco del pasado, pero recuerdo cuando Carmen te dijo que habías cambiado ( no te dijo si a mejor o a peor) por mi culpa. Yo decía “y ella qué sabrá”, pero ahora le doy la razón, y viendo que ahora cambias para conformarte a Mar ( o quien sea), llegando a ser una fusión contradictoria de mí, de Mar, y de la Araceli que conocí ( que según me has dicho ya [...] exagerado de otros; y tú te quejabas de que Chusa te copiara), de la cual ya muy poco permanece (¿dónde está la felicidad?). En conclusión: veo que eres falta de personalidad, y que la personalidad es una cualidad esencial de la amistad, deben haber cosas en común, pero siempre siendo algo recíproco y mutuo.
Admito que yo me he alejado de ti por 2ª o 3ª vez en un año, pero tú tu solo intentaste la unión de nuevo en la 1ª ocasión. En la 2ª pasaste un poco, y en la 3ª has pasado completamente, haciéndote la dura y como si nada te importara (otro de tus cambios contradictorios es que vas de chula siendo muy insegura)... Cuando yo te llamaba o hablaba (dándote quizás otra oportunidad e intentándome demostrar a mí mismo que no estaba loco) ya eras tú quién se estaba alejando (ahora no vengas de víctima, tú te lo has buscado), y eso que yo nunca pensé en dejar de ir contigo (aunque viendo lo poco que te importa, ahora sí lo pienso). Vete con Eva y Jesi hazte como ellas ( ya casi lo ers9 y sé feliz, que yo por mi parte también podré serlo.


CONCLUSIÓN: No has afrontado tus temores en el amor, en el sexo, en la familia, en la amistad... te has convertido (si no lo eras ya) en una especie de trepa social y laboral, entreponiendo tus objetivos materiales a los espirituales (y eso que el capitalismo era injusto), has cambiado hasta ser ya irreconocible (no sólo por mí) e insoportable (tampoco sólo por mí), algo que podría intentar soportar, pero para qué, (viendo lo que te importa) su eres “autosuficiente”, ¿Qué hacemos mal en dejarlo? El tiempo lo dirá.
POSTDATA: Viendo lo que te ha importado dejarlo conmigo, he demostrado haberme preocupado (pregúntale a cualquiera de nuestro círculo) y haber cerrado algo, aunque sea con esta mierda de carta que e espontánea, a lápiz, y con mala letra, en una hoja anteriormente gastada para hacer el giro copernicano. Ciao

dia de records...cada dos o tres anys trobe aquesta cara que espontánea, a lápiz y con mala letra...me porta a tot un món d'aventures i desventures. A més...hui, al anar a comprovar si el senyor Zapatero m'havia donat la paga (NO) m'he creuant amb un xicon del qual estava falininlof no massa temps abans de rebre aquesta misiva...ai que ver...com totes les coses arriben de colp...i tu mentres... vas fent... anem anant

Cuadro de texto: PLANTEAMIENTO GENERALper favor...la de coses que ha de vore una en esta vida...clar...després la gent s'essstranya de coses ... i és que no sap...no sap...


diumenge, d’abril 09, 2006

moments de calma



-ARACELI!!!!
-QUÉ!!!!
-TRANQUILA COÑO!!!!!
-VETE A LA MIERDA!!!
-VETE TÚ!!!!
-GILIPOLLAS!!!!
-HISTÉRICA!!!
-ALE A CAGAR!!!!
-BULLSHIT

Y Dios creó al hombre y lo hizo maricón

noche de cuentas:
5,5
más el próximo

dissabte, d’abril 08, 2006

Tirante el blanco


què més podriem esperar?

com va dir la Unión...

Fluye, me gusta cuando fluye
qué gusto cuando fluye..uhh...
fluye me gusta cuando fluye
me gusta cuando fluye uhh...
Por qué buscarles tres pies al gato
solo en la cama, es mejor el camino largo
ve, ve, ve, no te hagas esperar
contigo voy a la gloria.

i aquesta és la història d'una vida inconscient
amb una referència pubertosa

tornar a la mà

Què bonic...tornar a casa xarrar amb els amics i que en el tren ja en Alzira comence el perfum de la flor del taronger i en baixar, eixe aroma t'impregne tota l'Azahar...

la primavera...


només em falten oronetes


El niño sin cabeza frente a las cenizas de la falla Sant Jordi



dimarts, d’abril 04, 2006

El hombre de Hojalata

Cada día que pasaba
más feliz él se encontraba
pues latíale el corazón
al Hombre de Hojalata

Todos en el reino reían
pues al compás del tambor
al baile acudían
todos juntos en honor
de Hojalata, el gran Señor

A la actuación fueron
grandes damas con revuelo.
Iban a bailar al son
del compás del gran torero

Del hombre de Hojalata
ahora se habla en toda Esparta
pues quién no estaría encantada
de escuchar esa balada

Pues todos sienten furor
del grácil tambor
del Hombre de Hojalata
porropompor

te lo dedico con amor, alegría, optimismo, bondad...y ÁNSIAS